باز عالم در غم وماتم شده                            رحلت پیغمبر خاتم شده
 رحلت پیغمبر خاتم شده                                عالمی اندر غم وماتم شده 

 امت اسلام روز ماتم است                              یا عزا بهر رسول اکرم است 
این بود روز عزای مصطفی                              یا بود این روز قتل مجتبی

 حضرت خیر النساءدر این عزا                           گاه می گوید پدر گه مجتبی 
در فغان خلق زمین اهل سماء                          چون ز دنیا رفته خیر النبیاء

 در  عزا اهل سماءخلق زمین                            چون زدنیا رفته خیر المر سلین 
وا مصیبت رفته   از دار فنا                                  افتخار حضرت خیر النساء

 دختر بدر دوجا شد بی پدر                                  امت اسلام گشته بی پدر 
وحش وطیر وانس وجان اندر عزا                          در عزای افتخار النبیاء 


در عزا اندر سماء کروبیان                                     همصدا گردیده اند با قدسیان 
 عرش وفرش وکرسی ولوح قلم                          در عزا بر حضرت ختم امم 

 قابض ارواح عالم در عزا                                       حاملان عرش اعظم در عزا 
جمله محبوبان رب العالمین                                   در عزا با حضرت روح الامین 

 امت اسلام اندر این عزا                                        همصدا با حضرت شیر خدا 
 شیعیان بر سینه وبر سر زنان                               در عزای خاتم پیغمبران 

 حضرت شاه ولایت در عزا                                     قائم  ونخل امامت  در عزا 
در عزای حضرت بدر دوجا                                      شاه مظلومان بود صاحب عزا 

 بعد فوت حضرت ختمی مآب                                  بی مدد کار ومعین شد بوتراب 
  آتش کین اشقیا افروختند                                     باب وحی کبریا را سوختند 

 ظالمی وانگه بدستور عمر                                    پهلوی زهرا شکست از ضرب در 
 محسنش را سقط ان جلاد کرد                              بدتر از فرعون وشداد کرد 

 آه کان آتش شرارش در جهان                                سوخت مغز استخوان  شیعیان 
بعد از ان بستند رسن اعدای دین                             از ستم برگردن   حبل المتین 

 جمع دیگر آتشی افروختند                                     عالمی را اندر آتش سوختند 
سوخت آن آتش به دشت کربلا                                خیمه های خامس آل عبا 

 کوفیان آتش زکین افروختند                                    خیمه های شاه دین را سوختند 
 مفتخر زاشعار خود در هر مکان                               می زنی آتش به جان شعیان 

 ذاکر سلطان مظلومان شدی                                   خادم از بهر عزاداران شدی


                                           سروده مفتخر نجف آبادی